Herdenken van Pepijn
Stille tocht Pepijn zaterdag 15 jan 2022 18:01 h
Lieve buurtgenoten, vrienden, bekenden en betrokkenen bij Pepijn,
Aankomend weekeind is het een jaar geleden dat onze zoon Pepijn is overleden. Een jaar geleden, op zaterdagavond, is de buurt massaal uitgerukt om hem te zoeken, na een bericht in de Elzenhagen-app om 18:01 h. Nog geen uur later is hij gevonden.
Het was het begin van een hartverscheurende, stormachtige tijd. Waarin we alle uithoeken van onze emoties hebben gezien. Waarin we een begin van een gapend gat vermoedden maar nog niet konden voorstellen, het gat dat er nu gewoon ís. Waarin we ervoeren dat het delen van verdriet tot verzachting en verbinding leidt. Waarin we onze buurt hebben leren kennen als een warme en ondersteunende gemeenschap. Waarin we intuïtief wisten dat Pepijn weliswaar van de rand van het bestaan was gevallen, maar dat tegelijk de noden van jongeren en de potentie die ze vertegenwoordigen voor ons allen wrang op tafel werden gesmeten.
Waarin er nog veel meer gebeurde, bij jullie, bij ons.
We zouden aanstaande zaterdag 15 januari graag hem en jullie steun gedenken door samen naar het viaduct te lopen en het PepijnPad te gaan. Een stille tocht met lichtjes, lampjes, kaarsjes. Wij starten vanaf de kop van de MJE Lippitsstraat om 18:01, en lopen langs de GJ Scheurleerweg richting het viaduct en verder naar het plekje van Pepijn. Wees welkom om aan te sluiten waar je wil.
Liefs, Titia, Gaston en Boris
PS 1: Lees hier het mooie portret van Pepijn in Het Parool. Of lees onderaan van scherm.
PS 2: Lees hier de intense rapportage van de Volkskrant over wat er gebeurde. Of download de pdf.
Lieve Gaston, verdomme, het is zo ver, een jaar. Misschien kom ik zaterdag, dat zou ik wel fijn vinden, maar ik moet even kijken of het me nog lukt na een al volle dag. In mijn hart denk ik sowieso aan jullie. Ik hoop op een wonderlijk schone avond vol warmte en verbinding voor jullie! liefs, Dorine
Beste Gaston, Titia en Boris,
Een jaar is voorbij. Pepijn is niet vergeten en jullie ook niet. Deze week kwam hij voorbij in onze gesprekken op school. Ook wij dachten aan 12 maanden terug.
Gisteren ontving ik jullie uitnodigende woorden om vanavond aan te sluiten bij de stille tocht. Die heb ik gedeeld in onze team-app.
Zelf ben ik niet in de gelegenheid om aan te sluiten vandaag. In gedachten loop ik mee en later zal ik thuis een kaarsje branden.
Ik wens jullie een mooie gedenktocht.
Met warme groet, Marjolein Peters (Montessori Boven ‘t IJ)
Dag Gaston,
Ik hoop dat het een mooie tocht was vanavond. Veel sterkte!
Robert
Beste Gaston, Titia en Boris,
Ik weet niet wat ik moet schrijven, mijn gemoed is weer volgeschoten, waarom jij toch Pepijn mooie jongen.
Het leven is niet gemakkelijker geworden dit jaar, niet voor ons maar zeker niet voor jullie.
Dapper schrijft Gaston, maar van binnen weet ik beter, dat hij tegen muren loopt, van waarom en nog veel meer.
Het is niet jullie schuld, en dat is het ook nooit geweest. Het was een ongeluk.
Sterkte, ook zo,n woord, maar jullie zullen het nog hard nodig hebben, de aankomende jaren, want het zal nooit meer worden wat het was.
rino