Onderzoek, blind Met de gang van een slak Schuifelend, niet meer dan Op de tast Waag ik me buiten Bedroefd Met ogen dicht Oriënteer ik me beter Stil Waar ben ik beland? Niemandsland Allemansvriend Onverkend gebied van pijn en verlies Weten dat het bestaat is nog niet weten hoe het proeft Ik weef mijn huid Tegen de lucht Aarzelend schurk ik, en ril, Kippenvel en angstgolven Ik durf niet maar ga Wel Eén slablaadje tegelijk Zonder hoed noch huis Voelsprieten als ogen ontzet Ik ben ontsnapt En toch in de knel Stekend, prikkend, schurend Brand Het smaakt naar vroeger Niet persé naar meer De alchemie van tranen Gebiedt Wat mijn Gewonde ziel Behoeft Nog een ademteug Het is koud, het is heet Het is bekend onbekend Ik vlei me neer naast een andere doodlevende ‘Jij ook hier?’ Eén pot nat We huilen samen Tot een van ons zichzelf vergeet Oplost Dat Is er aan de hand
Prachtig, indringend en verdrietig