De Wilde Stilte

Ik heb behoefte me te laten vallen, me volledig één en verbonden te weten met het mysterie. Stil en kwetsbaar. Ik zie op tegen mensenmenigten, te drukke gesprekken, te snel uitgewisselde oppervlakkigheden. Ook tegen de vraag ‘hoe gaat het?’. Hoe belangstellend die ook gesteld is. En hoe graag ik hem eigenlijk ook beantwoord. Het liefst […]

Lees verder

De dans van lichaam en geest

Vlak na het overlijden van Pepijn, had ik, naast het gevoel van verlies, ook een gevoel van opluchting, en gedachten als: “héhé, nu hoef ik zijn kleren en andere zooi niet meer op te ruimen’’ En: ‘nu heb ik geen zorgen meer over zijn schoolkeuze’. Dingen die ik toch wel als belastend ervoer blijkbaar, want […]

Lees verder