Bij wijze van afscheidsborrel wordt in de Nürnbergerhütte schnaps gedronken. Het Nederlandse stel gaat de volgende dag terug het dal in, het Franse stel blijft over, samen met twee andere jonge Nederlandse vrouwen. Om de benauwdheid in de hut te ontlopen zijn we op het terras gaan zitten. In de middag baadde het in de […]
Lees verderBoris
Het juiste moment
Donderend valt het water van ruim 100 meter hoogte naar beneden. Onderaan de waterval staan ligstoelen, gemaakt van hetzelfde golvende hout als het plateau waar ze deel van uit maken. Geregeld komen hier groepen om te baden in de fijne waternevel; de kleine waterdeeltjes dringen tot diep in de longen door en dat schijnt gezond […]
Lees verderVertrek
Hij is de enige nog overgeblevene. Ik laat hem los, weet dat het moet. Maar ik wil niet. Ik houd me in met het geven van adviezen. Hoeveel verdraagt een zoon van zijn vader, zonder dat het irritant begint te worden? De middag voor zijn vertrek hang ik een beetje in zijn buurt. Hij wil […]
Lees verderDe klimboom
Het barst hier van de klimbomen. Meestal dennen, die in het open landschap laag vertakt blijven, en dus makkelijk te bestijgen. Dit soort bomen zijn de stroop waarmee ik Pepijn en zijn broer de natuur in kreeg. Zoals hier, op de heide bij Laren en Bussum. Of anders de Kaapse Bossen bij Doorn, of Lage […]
Lees verderIn de bomen
Ik loop in de bossen bij Oisterwijk. Ik heb nog geen vier stappen op het pad gezet of jouw aanwezigheid waait me in het gezicht. Ik mis je Pepijn. Ik mis je in elke boom die ik passeer. In alle bomen die erom vragen door jou beklommen te worden. Die erom vragen om tot de […]
Lees verder