Het idee dat ik hem nooit meer de trap op zal horen stormen. Dat ik nooit meer zijn grote slungelige lichaam zal zien. Zijn guitige blik. Zijn ogen waarin verwondering en openheid samen gaan, en die tegelijk toch een mysterie verbergen. Zoals die van Johannes de Doper, in het schilderij van Leonardo da Vinci. Johannes […]
Lees verderMaand: augustus 2021
Wat ik niet kan weggooien
Opruimen is iets onvermijdelijks. De kasten van Pepijn hebben we inmiddels nagelopen. Kleren die Boris nog pasten zijn verhuisd; hij draagt enkele T-shirts, truien en polo’s tot op de draad af. Tussen zijn spullen vond ik ook de kurketrekker die ik kwijt was, en waar hij hoegenaamd niets van wist toen ik er naar vroeg. […]
Lees verderDe hoogste prioriteit
Sinds half juni heb ik het werk stilgelegd. Ik kwam nauwelijks meer vooruit: simpele dingen kostten me klauwen met tijd, de creativiteit werd minder, de interesse in zaken vlakte af. Er was geen puf meer. Op wilskracht sleepte ik mezelf voort, maar voor wie eigenlijk? Mijn ego beet zich nog in enkele zaken vast die […]
Lees verderStilte
Dit is waar ik eigenlijk voortdurend naar op zoek ben. Dat in het stilvallen, het beweegt. Dat niets en iets samenvallen. Doen en laten. Af- en aanwezigheid. Dood en leven. Leiden en geleid worden. Dan is Pepijn heel dichtbij. Een gedicht van eind februari 2021. Stilte Is nu gisteren Of is vroeger vandaag De tijd […]
Lees verder