Hoe het zou uitpakken: geen idee. Maar het is gelukt. Ik stond op de uitkijk, en Boris groef een mooi kuiltje. Onder een olijf. Ik las de tekst op die ik had voorbereid. En toen het gebeurd was, had ik een dichtgeknepen keel van emotie. Titia was in ons hart bij ons. Nu zit er […]
Lees verderAuteur: Gaston Remmers
De waterval van AirBNB
’s Ochtends zie ik een bericht op mijn telefoon dat de reservering voor een studio in Athene is gelukt: Christos heet me welkom. Boris en ik gaan daar over een week heen. Het is lang geleden dat ik voor het laatst boekte via AirBNB. Ik bekijk mijn geschiedenis. Helemaal onderaan staat een boeking uit zomer […]
Lees verderWaterkant
De zwembaden zijn weer open, en heb zojuist in alle vroegte baantjes getrokken in het Noorderparkbad. Terug naar huis fiets ik langs het Noord-Hollands kanaal. Ik kies de westkant, want daar kan ik de opkomende lentezon op mijn gezicht voelen – de andere kant ligt in de schaduw. Voor het kippenbruggetje sla ik linksaf, de […]
Lees verderKweekbak
Ik kan ze wel de grond uit kíjken. Ik heb goudsbloemzaadjes en pompoenpitten gezaaid. Ik kreeg ze van Brei, een van de bewoners van De Groene Velden. Mooi om uit te planten op de plek waar Pepijn stierf. Ik zie het wel voor me: een bed van gele goudsbloem in de zomer, en mooie oranje […]
Lees verderKweekbak
Ik kan ze wel de grond uit kíjken. Ik heb goudsbloemzaadjes en pompoenpitten gezaaid. Ik kreeg ze van Brei, een van de bewoners van De Groene Velden. Mooi om uit te planten op de plek waar Pepijn stierf. Ik zie het wel voor me: een bed van gele goudsbloem in de zomer, en mooie oranje […]
Lees verderHeidedrugs
Het zal rond half tien geweest zijn als ik een stuk heide in wandel op landgoed Twickel. Hier en daar een dennenboom. Vochtige zandgrond. De geur komt me bekend voor. De zon schijnt, kort ervoor passeerde nog een hagelbuitje. Frisse witte wolken tegen een blauwe achtergrond. Rust daalt in me neer. Het voelt als thuiskomen. […]
Lees verderEen hoed in Holten
‘Als je daar nog oog voor hebt, dan zit het wel goed!’ De man is 75 jaar, en draagt een zwartleren hoed. Hij spreekt me moed in, nadat ik hem had gewezen op het eigenaardige bord dat het ‘Zangfietspad’ aankondigt, nabij station Holten. We raken aan de praat in de frisse ochtendzon, net nadat ik […]
Lees verderHet gedenken van offers
Meer dan 5500 graven telt de Canadese oorlogssbegraafplaats in Holten. Ik laat de cijfers tot me door dringen: 5500 jonge mannen zijn gestorven om ons te bevrijden van de Duitse overheersing. Tel daarbij op de vele andere Canadezen die elders stierven, de Amerikaanse soldaten die elders in Nederland begraven liggen. Tienduizenden jonge levens die zich […]
Lees verderBosbazen
Tussen de oude beukenbomen valt hij niet op. Een stenen tafelblad, als een grafsteen rechtop gezet. Begroeid met mos, geflankeerd door grote keien. Letters in de steen gebeiteld. Alsof Gandalf zelf hier ooit een eeuwenoude spreuk heeft achtergelaten, wier ontcijfering je toegang geeft tot de ziel van de plek. En dat doet het ook. De […]
Lees verderThe last ship
Langzaam dringt de tekst en de muziek tot me door. Ik sta te koken, maar vergeet haast te roeren. ‘whatever you’d promised, whatever you’ve done, and whatever the station in life you’ve become’ Oog in oog met de eindigheid is er niets dan overgave. Er rest me maar één ding: verzoening. Ook met het onmogelijke […]
Lees verder