Het was een ochtend als deze, een zaterdag, en een beetje druilerig, een fractie kouder misschien. Ik kwam net bij mijn vriendin vandaan, Ik zou sporen zien van aarde, modder, achtergelaten door schoenen in de keuken en op de trap. Ik zou me verwonderen en wat mopperen op Pepijn, of Boris, die dit ongetwijfeld hadden […]
Lees verdertoekomst
Opruimcoach
Terwijl de pont naar de overkant vaart lees ik een bericht in Het Parool dat een buurvrouw me doorstuurt. De GGD concludeert dat jongeren in de grote stad veel meer last hebben gehad van de corona maatregelen dan elders. Ook de drugs problematiek bleek groter. Er moet rekening worden gehouden dat de problemen die ze […]
Lees verderDe dans van lichaam en geest
Vlak na het overlijden van Pepijn, had ik, naast het gevoel van verlies, ook een gevoel van opluchting, en gedachten als: “héhé, nu hoef ik zijn kleren en andere zooi niet meer op te ruimen’’ En: ‘nu heb ik geen zorgen meer over zijn schoolkeuze’. Dingen die ik toch wel als belastend ervoer blijkbaar, want […]
Lees verderDe PNYX
Hoe het zou uitpakken: geen idee. Maar het is gelukt. Ik stond op de uitkijk, en Boris groef een mooi kuiltje. Onder een olijf. Ik las de tekst op die ik had voorbereid. En toen het gebeurd was, had ik een dichtgeknepen keel van emotie. Titia was in ons hart bij ons. Nu zit er […]
Lees verderHet gedenken van offers
Meer dan 5500 graven telt de Canadese oorlogssbegraafplaats in Holten. Ik laat de cijfers tot me door dringen: 5500 jonge mannen zijn gestorven om ons te bevrijden van de Duitse overheersing. Tel daarbij op de vele andere Canadezen die elders stierven, de Amerikaanse soldaten die elders in Nederland begraven liggen. Tienduizenden jonge levens die zich […]
Lees verder