Veel vertrouwen had ik er niet in, in het bedrijfsuitje naar een pretpark voor kinderen. Wat moet ik tussen Holle Bolle Gijs, Langnek , het sprookjesbos en misselijkmakende zweefmolens en achtbanen? Levert dat het informele en verbindende gesprek op tussen de collega’s? Is dat niet te kinderachtig? Sinds ik ooit als jongen jeugdcompetitie speelde op […]
Lees verderAuteur: Gaston Remmers
Twee polen
Eerst was daar een iglo. Als een bezetene moest die af, om zijn geest te eren, zijn geest te bezweren, iets rond te maken wat onherroepelijk gebroken was. De sneeuw was perfect, en liet zich in bierkratten makkelijk tot bouwblokken vormen. Het was bitterkoud die dagen, nog even en het halve land zou zwieren over […]
Lees verderLandschapsonderhoud
Eigenlijk wilde ik alleen maar kijken deze ochtend. Kijken zonder te kijken. De omgeving in me opnemen zonder haar te verslinden. De weg gaat steil omhoog, een bosbouwpad tot aan de kam, en langzaam, stap voor stap, kom ik boven. De route voert van Bévercé naar de stuwdam van Robertville, in de Belgische Ardennen. Rustend […]
Lees verderMiserere in Tilburg
Een kwartier voor aanvang waren we in de kerk, toch zat ie al stampvol. Geen enkel plekje bood meer goed zicht op het spreekgestoelte, of eigenlijk, het podium. In de zijbeuk, achter een paar dikke pilaren konden we nog terecht. Mijn oude vader en moeder vonden nog twee zitplaatsen vooraan, in een hoekje. Ook al […]
Lees verderOpruimcoach
Terwijl de pont naar de overkant vaart lees ik een bericht in Het Parool dat een buurvrouw me doorstuurt. De GGD concludeert dat jongeren in de grote stad veel meer last hebben gehad van de corona maatregelen dan elders. Ook de drugs problematiek bleek groter. Er moet rekening worden gehouden dat de problemen die ze […]
Lees verderPolitiek als Overgave
Los van stemmen voor verkiezingen, wat ingezonden brieven hier en daar en een enkele demonstratie, had ik nog nooit gebruik gemaakt van deze mogelijkheid tot politieke invloed: inspreken op een commissievergadering van stadsdeel Noord. Ik moest er 58 jaar voor worden. Drie minuten lang mag je de commissie vertellen wat op je hart ligt, waarna […]
Lees verderHerinnering
Het is een hoek in de kamer waar ik liever niet naar kijk. Dozen staan opgestapeld, een rijtje ordners staat op omvallen. Stapels tijdschriften, zeker 5 jaargangen. Lego, bouwpakketten. 10 bakken met CD’s, die nooit meer gedraaid worden in dit spotify tijdperk. Houten opbergbakken van IKEA, ooit handig want ze lieten zich zo makkelijk verstoppen […]
Lees verderWatskeburt?!
De stilte, hij is daar. Ik loop door een land, en kijk verwonderd om me heen. Ik begrijp niet goed wat er gaande is. Ik zie mensen hollen, vooruit, achteruit, dwars door elkaar. Berg op, bergaf. Vol enthousiasme, dan weer met angst in de ogen. Ik voel geen macht om er aan deel te nemen, […]
Lees verderTwee jaar
Nog twee weken. Dan is Pepijn al weer 2 jaar dood. We leven door, ik leef door, en ja, het gaat warempel ook zonder hem. Maar ik mis hem, en ben van tijd tot tijd van slag. Ik mis zijn onschuld, zijn ondeugende oogopslag. Zijn zin om dingen in het leven te proeven. Heel veel […]
Lees verderHet gat in de weg
Twee november 2022, Allerzielen. De Noorderbegraafplaats heeft een sympathiek ritueel bedacht, wie wil kan een bloembol naar keuze planten voor zijn of haar dierbare die overleden is. Het was er best druk, ook om half 3, toen ik met Anne-Marie er heen ging. Houtvuurtjes overal. En een lege border, waar nu een paar bollen in […]
Lees verder